Michele Rizzo

Michele Rizzo is choreograaf en kunstenaar. Zijn werk van de laatste jaren is geïnspireerd op zijn ervaring met het dansen in clubs. In zijn voorstellingen laat hij zien dat choreografie het resultaat is van een proces van decentralisatie van een macht, een overblijfsel van de constante strijd tussen behoudenheid en constructie, tussen ontbinding en overgave, tussen het innerlijk en het uiterlijk.

Michele Rizzo, foto Marjolein Vogels

Tijdens de residentie bij BAU onderzocht Michele hoe de verbeelding als een instrument voor creativiteit werkt. Om aan te tonen dat de verbeelding, meestal gezien als een manifestatie van het rijk van het onwerkelijke, een constitutief onderdeel van intieme en sociale ervaringen is. Michele stelde zich tot doel om een bewegingstaal en een performativiteit te definiëren die ontdekken en leren bevordert. Hij bestrijdt hiermee enkel en alleen de weergave van een voorstelling om betekenis te genereren.

 

foto Reinout Bos

Michele bood ook een workshop aan over dit onderwerp en in zijn public sharing nodigde hij ons uit voor een gesprek met zijn collega en vriend Toni Steffens, om te praten over zijn huidige onderzoek in relatie tot zijn oeuvre:

 

In een poging om kwaliteiten van zijn te verkennen die niet gericht zijn op en binnen de ervaring van het zijn van een lichaam, wil het onderzoek de mogelijkheid - of onmogelijkheid - ontdekken van het bewonen en verkennen van ruimte-tijd door middel van immaterialiteit, het verkennen van de zintuigen die beschikbaar zijn voor onze waarneming, maar ook het werken aan desensibilisatie en dematerialisatie.

 

In tegenstelling tot het onverbrekelijk naar het rijk van het onwerkelijke te verwijzen, komt de verbeelding naar voren als een constitutief onderdeel van zowel intieme als sociale ervaringen.

Als het lichaam weg is, maar de blik blijft, verschijnt de ruimte als een wild dier in het bos.

foto Reinout Bos