Reza Mirabi

Reza Mirabi houdt het midden tussen een choreograaf, beeldend kunstenaar, danser en zadenverzamelaar. Hij heeft een achtergrond in tuinbouw, milieu-educatie en herbebossingsprojecten in Iran, Koerdistan, India en Portugal. 
Reza onderzoekt in zijn werk manieren om verhalen over te dragen, door middel van geluid, beweging en poëzie. Gefragmenteerde, maar urgente verhalen van zowel persoonlijke als politieke herinneringen, materialen en vormen van verlies. Verhalen die worden gevormd door te luisteren en te verbeelden, en door opnieuw te luisteren. Hij luistert met en door zijn hele lichaam om kritisch te kunnen reageren op de gelaagde verhalen van ontheemding die hij in zich draagt. 
Luisteren wordt hier uiteindelijk een choreografisch proces en een politieke daad om archieven aan te boren die onzichtbaar zijn gemaakt. Meer recentelijk heeft Mirabi zich uit de theatercontext teruggetrokken naar mee locatiespecifieke plekken, waar luisteren de basis wordt voor het repeteren en co-composeren met de materiële texturen, talen en (herinnerde)verhalen van een plek.

Reza Mirabi is de eerste BAU AIR DOTE resident. Hij onderzoekt van 6 juni t/m 3 juli 2022 wat hij choreographic storytelling noemt. Een praktijk die hij de afgelopen jaren heeft bedacht en ontwikkeld. Het gaat uit van de overtuiging dat elke plek, elk object of wezen altijd een verhaal vertelt. En we kunnen deze verhalen horen als we luisteren. Het is dus van cruciaal belang om te oefenen in het luisteren, wat ons in staat stelt om al deze verhalen die op dit moment al verteld worden mee te componeren. Op die manier probeert Mirabi luisteren te zien als een choreografisch proces en een politieke daad.


Herinneringen
Het materiaal dat hij meeneemt naar de studio van BAU zijn herinneringen uit zijn familiearchief. Verhalen van Jawad, Sakineh, Sherezade, en Ali, foto's uit Zaman, Zanjan, Teheran, en Shush, Hannover, Berlijn, en LA. Verleden en heden, hier en elders, bergen en bergen.
Hij mediteert over de intieme verhalen van ontheemding, toevlucht, geestesziekte, het verlies van talen, gebruiken, culturen, levens, land en zaden, die diep in zijn familiegeschiedenis kerven. Mirabi wenst in herinnering te zijn, en te dansen met de vele vragen van thuis. Hij zal deze verhalen uit het hoofd leren, op hun woorden kauwen, herhalen, zingen en bewegen, componeren en improviseren, schreeuwen, zijn ogen sluiten en voelen, om te experimenteren rondom de vraag hoe hij de verhalen uiteindelijk kan belichamen.

Hoe kunnen de verhalen van het verleden ons helpen om door het heden te bewegen?
Kan fictie ons helpen om onze onzegbare herinneringen te herinneren?

 

Presentatie

Voor de BAU AIR DOTE residentie in juni 2022 nodigde Reza Mirabi zijn goede vrienden uit: boer en percussionist Khaled Abdou, cellist Sheng-Chiun Lin en geluidskunstenaar Karl Chouery, om samen hun talen, melodieën en ritmes opnieuw vorm te geven. Altijd beginnend met luisteren om langzaam over te gaan in een choreografische vertelling.


Watch AFTER MOVIE BAU AIR 2022


Reza Mirabi deelde enkele woorden over zijn onderzoek:

 

"We hebben geen thuis", benadrukte mijn grootvader vaak, "Perzen hebben eigenlijk geen thuis behalve in onze verhalen, in onze poëzie en liederen."

 

Kom dichterbij
bewoon mijn ontbrekende plaatsen
Uitgeput
Verlangend
Als we bedreigd worden
met het verliezen van ons verleden
kunnen we altijd een nieuwe creëren.
Verplaatste herinneringen
Fictieve huizen
Want we leven in vluchtige tijden...
en vluchtige tijden vereisen vluchtige epistemologieën...

4 weken
Traceren van de verhalen
die in onze lichamen leven
Luisteren naar stenen
Dansen met bergen
Zachtheid repeteren
Worstelen om talen te herinneren die we ooit kenden

Reza Mirabi studeerde Beeldende Kunst aan de Universiteit van Mumbai en studeerde af aan DAS Choreography, Master programma aan de Universiteit van de Kunsten, Amsterdam.
Zijn werk is internationaal gepresenteerd, o.a. Marrakech Biënnale (Marokko), Palais de Tokyo (Parijs), Sophiensaele Berlijn, Het HEM (Amsterdam), Centrale Fies (Dro, Italië), Uferstudios/Tanzfabrik Berlijn, ID Lab (Amsterdam), Veem Theater (Amsterdam), ICK Amsterdam, Flock (Portland, USA), Saltas (Oakland, USA).

 

Foto Marjolein Vogels